MİLLETLERARASI ANDLAŞMA
Karar Sayısı : 2009/15455
04.10.2009 tarihli, 27366 sayılı R.G.
Eşyanın Tercihli Menşeinin Tespiti Hakkında Yönetmelik
17 Şubat 2009 tarihinde Ankara’da imzalanan ekli “Türkiye Cumhuriyeti ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu Arasında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nu Kuran Antlaşmanın Yetki Alanına Giren Ürünlerin Ticareti ile İlgili 25 Temmuz 1996 Tarihli Anlaşma Çerçevesinde Kurulan Ortak Komite’nin Anlaşmanın 1 No’lu Protokolünü Değiştiren 1/2009 Sayılı Kararı”nın onaylanması; Dışişleri Bakanlığının 25/8/2009 tarihli ve HUMŞ/1122 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü ve 5 inci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 8/9/2009 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Türkiye Cumhuriyeti İle Avrupa Kömür Ve Çelik Topluluğu Arasında Avrupa Kömür Ve Çelik Topluluğu’nu Kuran Antlaşmanın Yetki Alanına Giren Ürünlerin Ticareti İle İlgili 25 Temmuz 1996 Tarihli Anlaşma Çerçevesinde Kurulan Ortak Komite’nin Anlaşmanın 1 no’lu Protokolünü değiştiren 1/2009 Sayılı KARARI
ORTAK KOMİTE,
Türkiye Cumhuriyeti ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu arasında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nu kuran Antlaşmanın yetki alanına giren ürünlerin ticareti ile ilgili 25 Temmuz 1996 tarihli Anlaşma (bundan sonra “Anlaşma” olarak anılacaktır) ve özellikle Anlaşmaya ek Protokol 1 ‘in 34. Maddesi ile menşe kurallarına ilişkin Bildiriyi göz önünde tutarak,
Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (AKÇT) tarafından sonuçlandırılan uluslararası anlaşmalara ilişkin olarak Konsey bünyesinde toplanan Üye Ülkelerin Hükümet Temsilcilerinin Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (AKÇT) Antlaşmasının sona ermesinin sonuçları hakkında aldıkları 19 Temmuz 2002 tarih ve 2002/595/AT sayılı Karar[1] ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (AKÇT) tarafından sonuçlandırılan uluslararası anlaşmalara ilişkin olarak Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu (AKÇT) Antlaşmasının sona ermesinin sonuçları hakkında alman 19 Temmuz 2002 tarih ve 2002/596/AT sayılı Konsey Kararını[2], göz önünde tutarak,
(1) 2002/595/AT sayılı Karar ile 2002/596/AT sayılı Konsey Kararı, AT’nin AKÇT tarafından üçüncü ülkelerle sonuçlandırılan uluslararası anlaşmalardan doğan hak ve sorumluluklarını 24 Temmuz 2002 tarihinden itibaren üstlenmesini öngördüğünden,
(2) Türkiye Cumhuriyeti ile AKÇT arasındaki Anlaşmanın 1 no’lu Protokolü, Topluluk, Türkiye, İzlanda, Norveç ve İsviçre (Lihtenştayn dahil) arasında menşe kümülasyonuna imkân tanıdığından,
(3) Kümülasyon sisteminin genişletilmesi; ticaretin geliştirilmesi ve bölgesel entegrasyonun teşvik edilmesini sağlamak üzere; Topluluk, İzlanda, Norveç, İsviçre (Lihtenştayn dahil), Faroe Adaları, Türkiye veya 27 ve 28 Kasım 1995 tarihlerinde gerçekleştirilen Avrupa- Akdeniz Konferansı’nda kabul edilen Barselona Deklarasyonu[3]’na dayanan Avrupa- Akdeniz ortaklığına katılan ülkelerden herhangi biri menşeli maddelerin kullanımını mümkün kılmak suretiyle arzu edilen bir durum olduğundan,
(4) Genişletilmiş kümülasyon sisteminin sadece gerekli koşullan karşılayan ülkeler arasında uygulanması ve gümrük vergilerinden sapmanın önlenmesi amacıyla menşein belgelendirilmesine yönelik yeni hükümlerin uygulamaya konulması gerektiğinden,
(5)Bu Kararın uygulanmaya başladığı tarihte transit halde veya antrepoda bulunan eşyanın, genişletilmiş kümülasyon sisteminden faydalanma imkânı tanıyan geçiş hükümleri kapsamı altında bulunması gerektiğinden,
(6) Andora Prensliği ve San Marino Cumhuriyeti’ne ilişkin Ortak Bildirilerin dercedilmesi gerektiğinden,
(7) Metindeki ve metnin farklı dillerde yapılan uyarlamalarındaki farklılıkların düzeltilmesi için bazı teknik değişiklikler gerektiğinden,
(8) Anlaşmanın düzgün bir şekilde uygulanması için ve kullanıcılar ile gümrük idarelerinin işini kolaylaştırmak açısından, söz konusu hükümlerin tamamının yeni bir Protokol 1 metnine dercedilmesi uygun olduğundan,
AŞAĞIDAKİLERE KARAR VERMİŞTİR:
Madde 1
Türkiye Cumhuriyeti ile Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu arasında Avrupa Kömür ve Çelik Topluluğu’nu kuran Antlaşmanın yetki alanına giren ürünlerin ticareti ile ilgili 25 Temmuz 1996 tarihli Anlaşmanın 1 no’lu Protokolü, ekte yer alan belgeyle değiştirilmiştir.
Madde 2
Bu Karar, kabul edildiği tarihte yürürlüğe girer.
Karar, kabul edildiği tarihi izleyen ayın ilk gününden itibaren uygulanır.
Ankara’da imzalanmıştır.
Ortak Komite adına
Başkan
Cemalettin DAMLACI
Sekreter Sekreter
Türkiye Cumhuriyeti Avrupa Toplulukları Komisyonu
Deniz ŞENYURT Rainer EMSCHERMANN
“MENŞELİ ÜRÜNLER” KAVRAMININ TANIMI VE İDARİ İŞBİRLİĞİ YÖNTEMLERİ HAKKINDA
PROTOKOL 1
BAŞLIK I
GENEL HÜKÜMLER
Madde 1
Tanımlar
Bu Protokolün amaçlarına uygun olarak:
(a) “imalat”, montaj veya özel işlemler de dahil olmak üzere her türlü işçilik veya işleme tabi tutma anlamına gelir;
(b) “madde”, ürünün imalatında kullanılan herhangi bir girdi, hammadde, parça veya aksam v.b. anlamına gelir;
(c) “ürün”, bilahare başka bir imalatta da kullanılması söz konusu olsa bile, imal edilmiş ürün anlamına gelir;
(d) “eşya”, hem madde hem de ürün anlamına gelir;
(e) “gümrük kıymeti”, Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması’nın VII. Maddesinin uygulanmasına ilişkin olarak 1994’te yapılan Anlaşma’ya (Gümrük Kıymeti Hakkında DTÖ Anlaşması) göre tespit edilen kıymet anlamına gelir;
(f) “fabrika çıkış fiyatı”, ürün için Türkiye veya Topluluk’ta, nihai işçilik veya işlemin gerçekleştirilmesini üstlenen imalatçıya fabrika çıkışı itibariyle ödenen, kullanılan bütün maddi fiyatlarının dahil edilmiş olduğu, elde edilmiş ürünün ihracında geri ödenen veya ödenecek yurtiçi vergilerin tenziliyle bulunan fiyat anlamına gelir;
(g) “maddelerin kıymeti”, kullanılan menşeli olmayan maddelerin ithalatı esnasındaki gümrük kıymeti, veya bunun bilinmemesi veya tespit edilememesi halinde Türkiye veya Topluluk’ta maddeler için ödendiği tespit edilebilen ilk fiyat anlamına gelir;
(h) “menşeli madde kıymeti”, (g)’de tanımlandığı şekilde, gerekli değişiklikler yapılarak uygulanan, bu tür maddenin kıymeti anlamına gelir;
(i) “katma değer”, fabrika çıkış fiyatından, eşyaya dahil edilen Madde 3 ve 4’te sayılan ve kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülkeler menşeli her bir maddenin gümrük kıymetinin, veya bu kıymetin bilinmemesi veya tespit edilememesi halinde Türkiye veya Topluluk’ta, madde için ödendiği doğrulanabilir ilk fiyatın çıkarılması ile bulunan değer anlamına gelir;
(i) “fasıllar” ve “pozisyonlar”, işbu Protokolde “Armonize Sistem” veya “AS” olarak geçen Armonize Mal Tanım ve Kodlama Sistemi’ni oluşturan nomenklatürde kullanılan fasıllar ve pozisyonlar (dört haneli kodlar) anlamına gelir,
(k) “sınıflandırılmış” tabiri, ürün veya maddelerin belirli bir pozisyon allında sınıflandırılması anlamına gelir;
(l) “sevkiyat”, ya bir ihracatçıdan bir alıcıya aynı anda gönderilen, ya da ihracatçıdan alıcıya şevkinde tek bir sevk evrakı kapsamında yer alan, veya böyle bir evrakın olmaması halinde tek bir fatura kapsamına giren ürünler anlamına gelir;
(m) “topraklar” kara sularını da kapsar.
BAŞLIK II
“MENŞELİ ÜRÜNLER” KAVRAMININ TANIMI
Madde 2
Genel Koşullar
1. Bu Anlaşmanın uygulanmasında, aşağıda belirtilen ürünler Türkiye menşeli kabul edilirler:
(a) Madde 5’te belirtildiği şekilde, tamamen Türkiye’de elde edilen ürünler;
(b) Madde 6’da belirtildiği şekilde Türkiye dahilinde yeterli işçilik veya işlemden geçirilmiş olmaları kaydıyla, tamamen Türkiye’de elde edilmemiş maddeler ihtiva ederek Türkiye’de elde edilen ürünler.
2. Bu Anlaşmanın uygulanmasında, aşağıda belirtilen ürünler Topluluk menşeli kabul edilirler:
(a) Madde 5’te belirtildiği şekilde, tamamen Topluluk’ta elde edilen ürünler;
(b) Madde 6’da belirtildiği şekilde Topluluk dahilinde yeterli işçilik veya işlemden geçirilmiş olmaları kaydıyla, tamamen Topluluk’ta elde edilmemiş maddeler ihtiva ederek Topluluk’ta elde edilen ürünler;
(c) Avrupa Ekonomik Alanı Anlaşması’na ek Protokol 4 hükümleri çerçevesinde Avrupa Ekonomik Alanı (AEA) menşeli eşya.
Madde 3
Türkiye ‘de Kümülasyon
1. Madde 2(1) hükümlerine tabi olarak, İsviçre (Lihtenştayn dahil)¹, İzlanda, Norveç, Türkiye veya Topluluk menşeli maddeler, Türkiye’de Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işlemden geçmiş olmaları şartıyla, Türkiye’de elde edilmiş bir ürün içine dahil edildikleri takdirde Türkiye menşeli olarak kabul edilirler. Söz konusu maddelerin yeterli işçilik ve işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
2. Madde 2(1) hükümlerine tabi olarak, Faroe Adaları veya 27 ve 28 Kasım 1995 tarihinde gerçekleştirilen Avrupa-Akdeniz Konferansı’nda kabul edilen Barselona Deklarasyonu’na dayanarak Avrupa-Akdeniz ortaklığına katılan, Türkiye hariç ülkeler2 menşeli maddeler, Türkiye’de Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işlemden geçmiş olmaları şartıyla, Türkiye’de elde edilmiş bir ürün içine dahil edildikleri takdirde Türkiye menşeli olarak kabul edilirler. Söz konusu maddelerin yeterli işçilik ve işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
3. Türkiye’de gerçekleştirilen işçilik veya işlem, Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesine geçmez ise, yalnızca Türkiye’de eklenen katma değerin, imalatta kullanılan paragraf 1 ve 2’de belirtilen diğer ülkelerden biri menşeli maddelerin kıymetini geçmesi halinde, elde edilen ürün Türkiye menşeli olarak kabul edilir. Eğer bu gerçekleşmez ise, Türkiye’deki imalat işlemlerinde kullanılan en yüksek kıymete sahip olan ürün dikkate alınarak elde edilen ürün, o ülke menşeli olarak kabul edilir.
4. Paragraf 1 ve 2’de belirtilen ülkelerden biri menseli ve Türkiye’de hiçbir işçilik veya işleme uğramamış ürünler, bu ülkelerden birine ihraç edilmeleri halinde menşe statülerini korurlar.
5. Bu maddede düzenlenen kümülasyon sadece;
(a) söz konusu ülkeler arasında, menşe statüsünün ve varış ülkesinin belirlenmesine ilişkin olarak, Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması’nın (GATT) XXIV. Maddesi çerçevesinde bir tercihli ticaret anlaşmasının mevcut olması,
(b) ürünler veya kullanılan maddelerin, işbu Protokol’deki kurallarla aynı menşe kurallarının uygulanması ile menşe statüsü elde etmesi, ve
(c) kümülasyon uygulamasına dair gerekli düzenlemelerin tamamlandığına ilişkin bildirimlerin, Avrupa Birliği Resmi Gazetesi’nde (C serisi) ve Türkiye’de kendi iç prosedürlerine uygun olarak yayımlanması
halinde uygulanabilir.
______________________________
1 Lihtenştayn Prensliği, İsviçre ile bir gümrük birliği oluşturmuştur ve Avrupa Ekonomik Alanı’na ilişkili Anlaşma’ya taraftır.
2 Cezayir. Mısır, İsrail, Ürdün, Lübnan, Fas, Suriye, Tunus, Bati Şeria ve Gazze Şeridi.
Bu maddede düzenlenen kümülasyon Avrupa Birliği Resmi Gazetesi’nde (C serisi) yayımlanan bildiride belirtilen tarihten itibaren uygulanacaktır. Türkiye, Avrupa Toplulukları Komisyonu aracılığıyla paragraf 1 ve 2’de belirtilen diğer ülkelerle uygulanan anlaşmaların, yürürlüğe giriş tarihleri ile karşılık gelen menşe kuralları da dahil olmak üzere ayrıntılarını Topluluğa bildirir.
Madde 4
Topluluk’ta Kümülasyon
1. Madde 2(2) hükümlerine tabi olarak, İsviçre (Lihtenştayn dahil)1, İzlanda, Norveç, Türkiye veya Topluluk menşeli maddeler, Topluluk’ta Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işlemden geçmiş olmaları şartıyla, Topluluk’ta elde edilmiş bir ürün içine dahil edildikleri takdirde Topluluk menşeli olarak kabul edilirler. Sözkonusu maddelerin yeterli işçilik ve işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
2. Madde 2(2) hükümlerine tabi olarak, Faroe Adaları veya 27 ve 28 Kasım 1995 tarihinde gerçekleştirilen Avrupa-Akdeniz Konferansı’nda kabul edilen Barselona Deklarasyonu’na dayanarak Avrupa-Akdeniz ortaklığına katılan, Türkiye hariç ülkeler2 menşeli maddeler, Topluluk’ta Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işlemden geçmiş olmaları şartıyla, Topluluk’ta elde edilmiş bir ürün içine dahil edildikleri takdirde Topluluk menşeli olarak kabul edilirler. Sözkonusu maddelerin yeterli işçilik ve işlemden geçmiş olmaları gerekmez.
3. Topluluk’ta gerçekleştirilen işçilik veya işlem, Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesine geçmez ise, yalnızca Topluluk’ta eklenen katma değerin, imalatta kullanılan, paragraf 1 ve 2’de belirtilen diğer ülkelerden biri menşeli maddelerin kıymetini geçmesi halinde, elde edilen ürün Topluluk menşeli olarak kabul edilir. Eğer bu gerçekleşmez ise, Topluluk’taki imalat işlemlerinde kullanılan en yüksek kıymete sahip olan ürün dikkate alınarak elde edilen ürün, o ülke menşeli olarak kabul edilir.
4. Paragraf 1 ve 2’de belirtilen ülkelerden biri menşeli ve Topluluk’ta hiçbir işçilik veya işleme uğramamış ürünler, bu ülkelerden birine ihraç edilmeleri halinde menşe statülerini korurlar.
5. Bu maddede düzenlenen kümülasyon sadece;
(a) söz konusu ülkeler arasında, menşe statüsünün ve varış ülkesinin belirlenmesine ilişkin olarak, Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması’mn (GATT) XXIV. Maddesi çerçevesinde bir tercihli ticaret anlaşmasının mevcut olması,
(b) ürünler veya kullanılan maddelerin, işbu Protokol’deki kurallarla aynı menşe kurallarının uygulanması ile menşe statüsü elde etmesi, ve
(c) kümülasyon uygulamasına dair gerekli düzenlemelerin tamamlandığına ilişkin bildirimlerin, Avrupa Birliği Resmi Gazetesi’nde (C serisi) ve Türkiye’de kendi iç prosedürlerine uygun olarak yayımlanması
halinde uygulanabilir.
Bu maddede düzenlenen kümülasyon Avrupa Birliği Resmi Gazetesi’nde (C serisi) yayımlanan bildiride belirtilen tarihten itibaren uygulanacaktır.
Topluluk, Avrupa Toplulukları Komisyonu aracılığıyla paragraf 1 ve 2’de belirtilen diğer ülkelerle uygulanan anlaşmaların, yürürlüğe giriş tarihleri ile karşılık gelen menşe kuralları da dahil olmak üzere ayrıntılarını Türkiye’ye bildirir.
Madde 5
Tamamen Elde Edilmiş Ürünler
1. Aşağıdaki ürünler tamamen Türkiye veya Topluluk’ta elde edilmiş kabul edilirler:
_____________________________________
1 Lihtenştayn Prensliği, İsviçre ile bir gümrük birliği oluşturmuştur ve Avrupa Ekonomik Alanı’na ilişkin Anlaşma’ya taraftır.
2 Cezayir, Mısır, İsrail, Ürdün, Lübnan, Fas, Suriye, Tunus, Batı Şeria ve Gazze Şeridi.
(a) kendi topraklarından veya deniz yataklarından çıkartılan mineral ürünler,
(b) o ülkede hasat edilen bitkisel ürünler;
(c) o ülkede doğmuş ve yetiştirilmiş canlı hayvanlar;
(d) o ülkede yetiştirilmiş canlı hayvanlardan elde edilen ürünler;
(e) o ülkede avcılık veya balıkçılıkla elde edilen ürünler;
(f) Türkiye veya Topluluk karasuları dışında kendi gemileri ile denizden elde edilen balıkçılık ürünleri ve diğer ürünler;
(g) münhasıran (f)’de belirtilen ürünlerden kendi fabrika gemilerinin bordasında üretilen ürünler;
(ta) yâlnızca hammaddelerin geri kazanılmasına müsait, sadece sut geçirmeye ve atık olarak kullanmaya elverişli kullanılmış lastikler dahil olmak üzere, toplanmış kullanılmış maddeler;
(i) o ülkede yapılan imalat işlemleri sonucu ortaya çıkan atık ve hurdalar;
(j) kendi karasuları dışında, münhasır işletme hakkına sahip olmaları kaydıyla deniz toprağı veya deniz toprağı altından çıkarılan ürünler;
(k) münhasıran (a) ila (j)’de tanımlanan ürünlerden üretilen eşya.
2. Paragraf l(f) ve (g)’deki “kendi gemileri” ve “kendi fabrika gemileri” terimleri sadece aşağıda belirtilen gemi ve fabrika gemileri için uygulanır:
(a) Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet’te kayıtlı veya tescilli olanlar;
(b) Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet bayrağı altında seyredenler;
(c) en az yüzde 50’si Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet vatandaşlarına veya yönetim merkezi bu Devletlerden birinde bulunan, müdür veya müdürleri, Yönetim Kurulu veya Denetleme Kurulu Başkanı ve bu kurullar üyelerinin çoğunluğu Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet vatandaşı olan ve ilave olarak, ortaklık veya limited şirket durumunda, sermayesinin en az yansı bu Devletlere veya anılan Devletlerin kamu kuruluşları ya da vatandaşlarına ait olanlar,
(d) yönetici ve yetkilileri Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet vatandaşı olanlar ve
(e) mürettebatının en az yüzde 75’i Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet vatandaşı olanlar.
Madde 6
Yeterli İşçilik veya İşlem Görmüş Ürünler
1. Madde 2’ye göre, tamamen elde edilmemiş ürünler, Ek II’ de yer alan listede belirtilen şartlar yerine getirildiği takdirde yeterli derecede işçilik veya işlem görmüş olarak kabul edilirler.
Yukarıda belirtilen şartlar, bu Anlaşma kapsamındaki tüm ürünler için, imalatta kullanılan menşeli olmayan maddeler üzerinde yapılması gerekli işçilik ve işlemleri gösterir ve sadece bu maddelerle ilgili olarak uygulanır. Bu nedenle, listedeki şartları yerine getirerek menşe statüsü kazanmış bir ürün başka bir ürünün imalatında kullanılırsa, onun bileşiminde yer aldığı ürüne tatbiki mümkün şartlar, kendisine uygulanmaz ve bunların imalatında kullanılmış olabilecek menşeli olmayan maddeler dikkate alınmaz.
2. Paragraf 1’e rağmen, Ek II’ deki listede belirtilen şartlar uyarınca bir ürünün imalatında kullanılmaması gereken menşeli olmayan maddeler aşağıdaki şartların yerine getirilmesine bağlı olarak kullanılabilir:
(a) toplam kıymetleri, ürünün fabrika çıkış fiyatının yüzde 10’unu geçmiyorsa;
(b) menşeli olmayan maddelerin azami değeri olarak listede verilmiş olan yüzdeler, bu paragrafın uygulanmasıyla aşılmamışsa.
Bu paragraf, Armonize Sistem’in 50 ila 63. Fasıllarındaki ürünlere uygulanmaz.
3. Paragraf 1 ve 2, Madde 7 hükümlerine tabi olarak uygulanır.
Madde 7
Yetersiz İşçilik veya İşlem
1. Paragraf 2’ye halel gelmeksizin, Madde 6’da belirtilen koşullar yerine getirilmiş olsun veya olmasın, aşağıdaki işlemler menşe statüsü vermek için yetersiz işçilik veya işlem olarak kabul edilir:
(a) nakliyat ve depolama süresince ürünlerin iyi şartlarda muhafazasını sağlamaya yönelik koruyucu işlemler;
(b) ambalaj ayırma ve birleştirme;
(c) yıkama; temizleme; toz, oksit, yağ, boya veya diğer tabakalardan arındırma;
(d) dokuma kumaşları ütüleme veya presleme;
(e) basit boyama ve cilalama işlemleri;
(f) tahıl ve pirinci kabuklarından ayırma, kısmi veya tam ağartma, parlatma ve perdahlama;
(g) şeker renklendirme veya şeker topaklarım biçimlendirme işlemleri;
(h) meyvelerin, kuruyemişlerin ve sebzelerin kabuklarım soyma, zarlarını ayıklama, çekirdeklerini çıkarma;
(i) keskinleştirme, basit bileme veya basit kesme;
(j) deme, kalburdan geçirme, ayırma, tasnifleme, kalibrasyon, eşleştirme (maddelerden setler oluşturma dahil);
(k) basit şişeleme, tenekeye veya beherlere koyma, torbalama, sandıklama, kurulama, karton veya tahta üzerine yerleştirme ve tüm diğer basit paketleme işlemleri;
(1) ürün veya paketler üzerine marka, etiket, logo ve diğer benzeri ayırt edici işaretleri yapıştırma veya basma işlemleri;
(m)farklı türde olmalarına bakılmaksızın ürünlerin basit karıştırılma işlemleri;
(n) tamamlanmış bir ürün oluşturmak üzere parçaların basit montajı veya ürünlerin parçalarına ayrılması;
(o) (a) ila (n)’de belirtilen işlemlerden iki veya daha fazlasının bir arada yapılması;
(p) hayvan kesimi.
2 Belirli bir ürüne uygulanan işçilik veya işlemin paragraf 1 hükümleri çerçevesinde yetersiz kabul edilip edilmeyeceğine karar verilirken, Türkiye veya Topluluk’ta gerçekleştirilen işlemlerin tümü bir arada mütalaa edilir.
Madde 8
Nitelendirme Birimi
1. Bu Protokol hükümlerinin uygulanması amacıyla, nitelendirme birimi, Armonize Sistem nomenklatürünü kullanarak sınıflandırma yapılırken temel birim olarak kabul edilen belirli bir üründür.
Buna göre,
(a) muhtelif maddelerin montajı veya gruplandırılmasından oluşan bir ürün, Armonize Sistem’de tek bir pozisyonda sınıflandırıldığında, bu ürünün tümü, nitelendirme birimini oluşturur.
(b) bir sevkiyat, Armonize Sistem’de aynı pozisyon içinde sınıflandırılan belli sayıda aynı üründen oluşuyorsa, her bir ürün bu Protokol hükümlerinin uygulanışı sırasında münferiden değerlendirilmelidir.
2. Armonize Sistem’in 5. Genel Kuralı çerçevesinde ambalaj, sınıflandırma açısından ürüne dahil ediliyorsa, menşe tespiti açısından da dahil edilir.
Madde 9
Aksesuarlar, Yedek Parçalar ve Aksam
Bir teçhizat, makine, alet veya araç parçası beraberinde teslim edilen normal bir teçhizatın bölümü durumundaki ve fiyata dahil edilmiş bulunan veya ayrıca fatura edilmemiş olan aksesuarlar, yedek parçalar ve aksam; söz konusu teçhizat, makine, alet veya araç içinde mütalaa edilir.
Madde 10
Setler
Armonize Sistem’in 3. Genel Kuralı’nda tanımlanan setler, tüm bileşenleri menşeli olduğunda menşeli olarak kabul edilir. Ancak, bir set menşeli ve menşeli olmayan ürünlerden oluştuğunda, menşeli olmayan ürünlerin kıymeti, setin fabrika çıkış fiyatının yüzde 15’ini aşmıyorsa, set bir bütün olarak menşeli olarak kabul edilir.
Madde 11
Nötr Elemanlar
Bir ürünün menşeli olup olmadığını belirlemek için, imalatında kullanılabilecek;
(a) enerji ve yakıt;
(b) tesis ve teçhizat;
(c) makine ve aletler;
(d) ürünün nihai bileşimine girmeyen ve girmesi amaçlanmayan eşyanın
menşeini belirlemek gerekmez.
BAŞLIK III
ÜLKESEL GEREKLİLİKLER
Madde 12
Ülkesellik İlkesi
1 Başlık II’de yer alan menşe statüsü kazanılmasına ilişkin koşullar, Madde 2(2)(c), Madde 3 ve 4 ile, bu Maddenin 3. paragrafı saklı kalmak üzere, Türkiye veya Topluluk’ta kesintisiz olarak yerine getirilmelidir.
2. Türkiye veya Topluluk’tan başka bir ülkeye ihraç edilmiş olan menşeli eşyanın, geri gelmesi halinde, aşağıdaki hususlar gümrük idarelerini tatmin edecek şekilde ispat edilmediği takdirde, Madde 3 ve 4 saklı kalmak üzere, menşeli olmadığı kabul edilir:
(a) geri gelen eşyanın, ihraç edilmiş eşya ile aynı olduğu ve
(b) söz konusu ülkede bulunma veya ihraç edilme süresi içerisinde, iyi koşullarda muhafaza edilmeleri için gerekli olanların ötesinde herhangi bir işleme tâbi tutulmadığı.
3. Başlık II’de belirlenen kurallar uyarınca kazanılan menşe statüsü, Türkiye veya Topluluk’tan ihraç edilen ve daha sonra yeniden ithal edilen maddeler üzerinde, Türkiye veya Topluluk dışında yapılan işçilik veya işlemden, aşağıdaki koşulların sağlanması halinde etkilenmeyecektir:
(a) Söz konusu maddeler tamamen Türkiye veya Tophıluk’ta elde edilmişler veya ihraç edilmelerinden önce Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işçilik veya işlemden geçmişlerdir ve
(b) Bu durum, gümrük idarelerinin aşağıdaki hususlar konusunda tatmin edilmesi ile kanıtlanır:
(i) geri gelen eşya ihraç edilen maddelerin işçilik veya işlemden geçirilmesi ile elde edilmiştir ve
(ii) bu madde hükümlerinin uygulanması ile Türkiye veya Topluluk dışında kazanılan toplam katma değer, menşe statüsü talebine konu nihai ürünün fabrika çıkış fiyatının yüzde 10’unu aşmamaktadır.
4. Paragraf 3’ün amaçlan açısından, Başlık II’de düzenlenen menşe statüsünün kazanılması
için gerekli koşullar, Türkiye veya Topluluk dışında yapılan işçilik ve işlemlere uygulanamaz. Fakat, nihai ürünün menşe statüsünün belirlenmesinde, ürüne dahil edilen menşeli olmayan her madde için Ek Il’deki listede belirlenen bir azami kıymet bulunduğu durumda, bu madde hükümlerinin uygulanmasıyla, Türkiye veya Topluluk dışında kazanılmış katma değerle birlikte dikkate alındığında, ilgili taraf ülkede ürüne dahil edilen menşeli olmayan maddelerin toplam kıymeti belirlenen yüzdeyi aşmayacaktır.
5. Paragraf 3 ve 4’ün hükümlerinin uygulanması amacıyla, “toplam katma değer”, orada dahil edilen maddelerin kıymetlerini de içerecek şekilde, Türkiye veya Topluluk dışında oluşan tüm maliyetler anlamında kullanılır.
6. Paragraf 3 ve 4’ün hükümleri, Ek II’deki listede düzenlenen koşullan yerine getirmeyen veya sadece Madde 6(2)’de yer alan genel tolerans kuralının uygulanması ile yeterli işçilik veya işlemden geçmiş olduğu kabul edilen ürünler için uygulanmaz.
7. Paragraf 3 ve 4’ün hükümleri Armonize Sistem’in 50 ila 63. Fasıllarındaki ürünlere uygulanmaz.
8. Bu Maddenin hükümleri tarafından kapsanan türde ve Türkiye veya Topluluk dışında yapılan herhangi bir işçilik veya işlem, hariçte işleme veya benzeri düzenlemeler vasıtasıyla yürütülür.
Madde 13
Doğrudan Nakliyat
1. Anlaşma hükümlerinde sağlanan tercihli muamele sadece işbu Protokolün- gereklerini yerine getirmiş, Türkiye veya Topluluk arasında doğrudan veya Madde 3 ve 4’te belirtilen ye kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülke topraklan üzerinden nakledilen ürünler için uygulanır. Bununla beraber tek bir sevkiyatı oluşturan ürünler, aktarma veya geçici depolama yoluyla, ancak transit, geçtiği veya depolandığı ülkenin gümrük idarelerinin gözetimi altında olmaları ve boşaltma, tekrar yükleme veya iyi koşullarda muhafaza etmeye yönelik işlemler dışında bir işlemden geçmemiş olmaları koşullarıyla, gerektiğinde başka ülkeler üzerinden nakledilebilirler.
Menşeli ürünler, Türkiye veya Topluluk dışındaki ülkeler üzerinden boru hattı ile nakledilebilirler.
2. Paragraf 1’de yer alan şartların sağlandığı, ithalatçı ülke gümrük idaresine aşağıdaki belgelerin ibrazıyla ispatlanın
(a) ihracatçı ülkeden, transit ülkesi yoluyla geçişi kapsayan tek bir sevk evrakı veya
(b) transit ülkesi gümrük idaresince düzenlenen,
(i) ürünlerin tam bir tanımını veren;
(ii) ürünlerin boşaltma ve tekrar yükleme tarihlerini ve uygulanabildiği hallerde kullanılan gemi veya diğer nakil araçlarının adlarını gösteren ve
(iii) ürünlerin transit ülkesi içinde hangi koşullarda kalmış olduğunu kanıtlayan bir belge veya
(c) bunların temin edilememesi halinde, diğer kanıtlayıcı belgeler.
Madde 14
Sergiler
1. Madde 3 ve 4’te belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu ülkeler dışında, bir başka ülkeye sergilenmek üzere gönderilen ve sergiden sonra Türkiye veya Topluluk’ta ithal edilmek üzere satılan menşeli ürünler, aşağıdaki durumlar hakkında gümrük idarelerinin tatmin edilmesi kaydıyla, ithalatta Anlaşma hükümlerinden yararlanırlar:
(a) bir ihracatçının bu ürünleri Türkiye veya Topluluk’tan serginin yapıldığı ülkeye nakletmesi ve orada sergilemesi;
(b) ürünlerin bu ihracatçı tarafından Türkiye veya Topluluk’taki bir kişiye satılması veya tasarrufuna verilmesi;
(c.) ürünlerin sergi süresi içinde veya sergiden hemen sonra, sergilenmek üzere gönderildikleri durumda sevkedilmesi ve
(d) ürünlerin sergilenmek üzere gönderildikleri andan itibaren, bu sergide teşhir edilmek dışında başka bir amaçla kullanılmaması.
2. Başlık V hükümleri uyarınca bir menşe ispat belgesi hazırlanmalı veya düzenlenmeli ve ithalatçı ülkenin gümrük idaresine normal şartlarda ibraz edilmelidir. Serginin adı ve adresi bu belgede gösterilmelidir. Gerektiğinde, ürünlerin sergilendikleri koşullara dair ek kanıtlayıcı belgeler istenebilir.
3. Paragraf 1, özel amaçla yabancı ürün satmak üzere kurulmuş işyeri veya mağazalarda düzenlenmemiş olan, süresi zarfında eşyanın gümrük denetimi altında kaldığı her türlü ticaret, sanayi, tarım ve el sanatları sergi, fuar veya benzeri umumi gösterilere uygulanır.
BAŞLIK IV
GERİ ÖDEME VEYA MUAFİYET
Madde 15
Gümrük Vergilerinde Geri Ödemenin veya Muafiyetin Yasaklanması
1. (a) Başlık V hükümlerine uygun olarak menşe ispat belgesi düzenlenen veya hazırlanan; Türkiye, Topluluk veya Madde 3 ve 4’te belirtilen diğer ülkelerden biri menşeli ürünlerin imalatında kullanılan menşeli olmayan maddeler, Türkiye veya Topluluk’ta her ne türde olursa olsun gümrük vergilerinin geri ödenmesine veya bunlardan muafiyete tabi değildir.
(b) Başlık V hükümlerine uygun olarak menşe ispat belgesi düzenlenen veya hazırlanan; Madde 2(2)(c)’de belirtilen Armonize Sistemin 3. Faslı ile 1604 ve 1605 pozisyonlarında yer alan Topluluk menşeli ürünler, Topluluk’ta her ne türde olursa olsun gümrük vergilerinin geri ödenmesine veya bunlardan muafiyete tabi değildir.
2. Paragraf 1 ‘deki yasak, Türkiye veya Topluluk’ta imalatta kullanılan maddelere ve paragraf l(b) kapsamında yer alan ürünlere uygulanabilen gümrük vergisi veya eş etkili vergilerin, ürünlerin söz konusu maddelerden elde edilip ihraç edildiği ve dahilde kullanım için alıkonmadığı hallerde, kısmen veya tamamen iadesi veya muaf tutulması veya ödenmemesi yönündeki her türlü düzenlemeye, bu tür iade, muaf tutulma veya ödememe durumlarının fiilen veya açıkça geçerli olduğu durumlarda uygulanır.
3. Bir menşe ispat belgesi kapsamındaki ürünlerin ihracatçısı, menşeli olmayan maddeler kullanılarak üretilen söz konusu ürünlere geri ödeme sağlanmadığını ve bu maddelere uygulanabilen tüm gümrük vergileri veya eş etkili vergilerin fiilen ödendiğini ispat eden tüm uygun belgeleri gümrük yetkililerinin talebi üzerine herhangi bir zamanda ibraz etmeye hazır olmalıdır.
4. Paragraf 1 ila 3 hükümleri, Madde 8(2)’de belirtilen ambalajlara, Madde 9’da belirtilen aksesuar, yedek parça ve aksama ve Madde 10’da belirtilen set halindeki ürünlere, menşeli olmamaları halinde uygulanır.
5. Paragraf 1 ila 4 hükümleri, yalnızca Anlaşmanın uygulandığı türden maddelere uygulanır.
Ayrıca bu hükümler, Anlaşma hükümleri uyarınca ihracatta uygulanabilen tarım ürünleri için ihracat iadesi sisteminin işlemesine engel teşkil etmezler.
BAŞLIK V
MENŞE İSPAT BELGESİ
Madde 16
Genel Koşullar
1. Türkiye menşeli ürünler Topluluk’a ve Topluluk menşeli ürünler Türkiye’ye ithal edilirken, aşağıdaki menşe ispat belgelerinden birinin ibrazı üzerine işbu Anlaşmadan yararlanabilirler:
(a) Bir örneği Ek IIIa’da yer alan EUR. 1 Dolaşım Sertifikası,
(b) Bir örneği Ek IIIb’de yer alan EUR-MED Dolaşım Sertifikası,
(c) Madde 22(1 )’de belirtilen durumlarda, ihracatçı tarafindan verilen, söz konusu ürünleri teşhislerini mümkün kılmaya yeterli ayrıntıda tanımlayan fatura, teslimat notu veya başka herhangi bir ticari belge üzerinde belirtilen, bundan sonra “fatura beyanı” veya “EUR-MED fatura beyanı” olarak atıfta bulunulacak olan bir beyan; fatura beyanı metinleri Ek IVa ve b’de yer almaktadır.
2 Paragraf 1 ‘e rağmen, işbu Protokol anlamındaki menşeli ürünler Madde 27’de tanımlanan durumlarda, paragraf l’de bahsedilen menşe ispat belgelerinden birinin ibrazına gerek olmaksızın Anlaşmadan yararlanırlar.
Madde 17
EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’ınn Düzenlenme İşlemleri
1, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası, ihracatçının veya ihracatçının sorumluluğunda yetkili temsilcisinin yazılı müracaatına binaen, ihracatçı ülkenin gümrük idaresi tarafından düzenlenir.
2. Bu amaçla, ihracatçı veya yetkili temsilcisi, örnekleri Ek IIIa ve b’de yer alan EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası ve müracaat formunu doldurur. Bu formlar söz konusu Anlaşmanın imzalandığı dillerden birinde ve ihracatçı ülkenin iç mevzuat hükümleri çerçevesinde doldurulur. Eğer el yazısı kullanılırsa matbaa harfleriyle ve mürekkeple doldurulur. Ürünlerin tanımı, bu amaçla ayrılmış kutu içine boş satır bırakılmaksızın yapılmalıdır. Eğer kutunun tamamı dolmaz ise, tanımın son satırının altına bir yatay çizgi çekilerek, boş alan çapraz bir çizgi ile kapatılır.
1, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenlenmesi için müracaatta bulunan ihracatçı, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nı verecek ihracatçı ülkenin gümrük idaresinin talep edebileceği, söz konusu ürünlerin menşe statüsü ile işbu Protokolün diğer koşullarının yerine getirilmiş olduğunu tevsik eden tüm ilgili vesaiki herhangi bir zamanda ibraz etmeye hazırlıklı olur.
4. EUR.1 Dolaşım Sertifikası, paragraf 5 hükümlerine halel gelmeksizin, Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet gümrük idaresi tarafından aşağıdaki hallerde düzenlenir:
- Söz konusu ürünlerin Türkiye, Topluluk veya Madde 3(1) ve 4(l)’de belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülkelerden biri menşeli olduğunun, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın kabulü ve işbu Protokolün diğer koşullarını yerine getirmesi durumunda,
- Söz konusu ürünlerin Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu ülkelerden biri menşeli olduğunun, Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın kabulü ve işbu Protokolün diğer koşullarını yerine getirmesi durumunda. Bu durumda, menşe ülkesinde bir EUR-MED Dolaşım Sertifikası veya EUR-MED fatura beyanı düzenlenmiş olmalıdır.
5. Söz konusu ürünlerin, Türkiye, Topluluk veya Madde 3 ve 4’te belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülkelerden biri menşeli olduğunun kabulü, işbu Protokolün diğer koşullarım yerine getirmesi ve;
- Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanması veya Ürünlerin, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ülkelerden birine ihraç edilecek ürünlerin imalatına yönelik kümülasyon çerçevesinde madde olarak kullanılması veya
- Ürünlerin, varış ülkesinden, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen diğer ülkelerden birine yeniden ihraç edilmesi
durumunda, Türkiye veya Topluluk üyesi bir Devlet gümrük idaresi tarafindan bir EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenlenir.
6. EUR-MED Dolaşım Sertifikasının 7 no’lu kutusuna, aşağıdaki İngilizce ibarelerden bir tanesi yazılır:
Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri veya daha fazlası menşeli maddelerle kümülasyon uygulanması suretiyle menşe kazanılmışsa:
“CUMULATION APPLIED WITH ... (ülkenin/ülkelerin ismi)”
- Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri veya daha fazlası menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın menşe kazanılmışsa:
“NO CUMULATION APPLIED”
7. EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikalarını düzenleyen gümrük idareleri, ürünlerin menşe statüsünün ve işbu Protokolün diğer koşullarının yerine getirildiğinin kontrolü için gereken her tedbiri alırlar. Bu amaçla, her türlü delil talebinde bulunma ve ihracatçının hesaplarında denetleme yapma veya gerekli görülen başka herhangi bir kontrol hakkına sahiptirler. Paragraf 2’de atıfla bulunulan formların usulünce doldurulmasını da sağlarlar. Özellikle, ürünün tanımı için ayrılmış bulunan boşluğun, her türlü sahte ilaveler yapılması olasılığını ortadan kaldırılacak şekilde doldurulmuş olduğunu kontrol ederler.
8 El) R. 1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın düzenlendiği tarih, sertifika üzerindeki 11 numaralı kutuda gösterilir.
9. EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası, gümrük idaresi veya yetkili diğer kamu idarelerince düzenlenerek fiili ihracatın gerçekleştiği veya kesinleştiği anda, ihracatçının kullanımına verilir.
Madde 18
Sonradan düzenlenen EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası
1. Madde 17(9)’a rağmen, aşağıdaki durumlarda, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası istisnai olarak, ait olduğu ürünlerin ihracatından sonra düzenlenebilir:
(a) hatalar, istenmeyerek yapılan ihmaller veya özel durumlar nedeniyle, ihracat esnasında düzenlenmemiş ise veya
(b) gümrük idareleri, bir EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın düzenlenmiş, ancak teknik nedenlerle ithalatta kabul edilmemiş olduğu hususunda, tatmin
edilirlerse.
2. Madde 17(9)’a rağmen, EUR-MED Dolaşım Sertifikası, ait olduğu ve ihracatı esnasında EUR. 1 Dolaşım Sertifikası düzenlenen ürünlerin ihracatından sonra da, gümrük idareleri Madde 17(5)’te belirtilen koşulların karşılandığı hususunda tatmin edilirlerse
düzenlenebilir. “
3. Paragraf i ve 2’nin uygulanması açısından, ihracatçı, müracaatında EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın ait olduğu ürünlerin ihracat yer ve tarihini ve talebinin gerekçelerini belirtmek zorundadır.
4. Gümrük idareleri, ancak ihracatçının müracaatındaki bilgilerin mütekabil dosya ile uyumlu olduğunu doğruladıktan sonra, sonradan EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenleyebilirler.
5. Sonradan verilen EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikalan, aşağıdaki İngilizce ibareyi taşımalıdır:
“ISSUED RETROSPECTIVELY”
Paragraf 2’nin uygulanması ile sonradan verilen EUR-MED Dolaşım Sertifikalan, aşağıdaki İngilizce ibareyi taşımalıdır:
“ISSUED RETROSPECTIVELY (Original EUR. 1 no....) [düzenleme yeri ve tarihi]”
6. Paragraf 5te belirtilen ibare, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın 7 no’lu kutusuna konulur.
Madde 19
İkinci Nüsha EUR. 1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası Düzenlenmesi
1. EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın çalınması, kaybolması veya hasar görmesi halinde ihracatçı, belgeyi düzenleyen gümrük idaresine, elindeki ihracat belgelerine dayanarak ikinci bir nüsha tanzim etmesi için müracaat edebilir.
2. Bu şekilde düzenlenen ikinci nüsha, aşağıdaki İngilizce ibareyi taşımalıdır:
“DUPLICATE”
3. Paragraf 2’de belirtilen ibare, ikinci nüsha EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın 7 no’lu kutusuna konulur.
4. Orijinal EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın veriliş tarihini taşıması gereken ikinci nüsha bu tarihten itibaren hüküm ifade eder.
Madde 20
Önceden Düzenlenmiş veya Hazırlanmış Bir Menşe İspat Belgesine İstinaden
EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası Düzenlenmesi
Menşeli ürünler Türkiye veya Topluluk’ta bir gümrük idaresinin kontrolü altında iken, söz konusu ürünlerin tamamı veya bir bölümünü Türkiye veya Topluluk içinde başka bir yere göndermek amacıyla, orijinal menşe ispat belgesinin bir veya daha fazla EUR. 1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası ile değiştirilmesi mümkündür. Değiştirilen EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası/Sertifikalan, ürünleri kontrolü altoda bulunduran gümrük idaresi tarafından düzenlenir.
Madde 21
Muhasebesel Ayırım
1. Aynı ve birbirleri yerine geçebilen menşeli ve menşeli olmayan madde stoklarının ayrı tutulmasının önemli maliyetler ve somut güçlükler doğurduğu hallerde, ilgililerin yazılı talebi üzerine gümrük idaresi, bu stokların yönetiminde “muhasebesel ayırım” yöntemi (bundan sonra “yöntem” olarak adlandırılacaktır) adı verilen yöntemin kullanılmasına izin verebilir.
2. Bu yöntem, belirli bir referans dönemi için, elde edilen “menşeli” kabul edilebilecek ürün sayışırım, stoklar fiziksel aynıma tabi tutulduğunda elde edilecek olanla aynı olmasını sağlayabilmelidir.
3. Gümrük idaresi paragraf 1 ‘de belirtilen bu izni, gerekli görebileceği her türlü koşula bağlı olarak verebilir.
4. Bu yöntem ve bu amaca yönelik başvuru, ürünlerin imal edildiği ülkede uygulanan genel muhasebe ilkelerine göre uygulana” ve kaydı tutulur.
5. Bu yöntemden yararlanan, menşeli kabul edilebilecek ürün miktarı için, yerine göre menşe ispat belgesi düzenleyebilir veya bunun için başvuruda bulunabilir. Gümrük idaresinin talebi üzerine, yararlanan, stoklarının nasıl işletildiğine dair bir bildirge sunar.
6. Gümrük idaresi, iznin kullanımını izler ve, her ne suretle olursa olsun, yararlananın, izni uygunsuz kullandığı veya bu Protokolde belirlenen diğer herhangi bir koşulu yerine getiremediği her durumda bu izni geri alabilir.
Madde 22
Fatura Beyanında veya EUR-MED Fatura Beyanında Bulunma Koşulları
1, Madde 16(l)(c)’de atıfta bulunulan fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanı;
(a) Madde 23 anlamında bir onaylanmış ihracatçı tarafından veya
(b) toplam kıymeti 6000 Euro’yu geçmeyen menşeli ürünler ihtiva eden ve bir veya daha fazla paketten oluşan bir sevkıyat için, herhangi bir ihracatçı tarafından hazırlanabilir.
2. Fatura beyanı, paragraf 3 hükümlerine halel gelmeksizin, aşağıdaki hallerde düzenlenebilir:
- Söz konusu ürünlerin Türkiye, Topluluk veya Madde 3(1) ve 4(l)’de belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülkelerden biri menşeli olduğunun, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın kabulü ve işbu Protokolün diğer koşullarını yerine getirmesi durumunda,
- Söz konusu ürünlerin Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu ülkelerden biri menşeli olduğunun, Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın kabulü ve işbu Protokolün diğer koşullarını yerine getirmesi durumunda. Bu durumda, menşe ülkesinde bir EUR-MED Dolaşım Sertifikası veya EUR-MED fatura beyanı düzenlenmiş olmalıdır.
3. Söz konusu, ürünlerin, Türkiye, Topluluk veya Madde 3 ve 4’te belirtilen ve kümülasyonun mümkün olduğu diğer ülkelerden biri menşeli olduğunun kabulü, işbu Protokolün diğer koşullarını yerine getirmesi ve;
- Madde 3.(2) ve 4(2)’de. belirtilen ülkelerden biri menşeli maddelerle kümülasyon uygulanması veya
- Ürünlerin, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen ülkelerden birine ihraç edilecek ürünlerin imalatına yönelik kümülasyon çerçevesinde madde olarak kullanılması veya
- Ürünlerin, varış ülkesinden, Madde 3(2) ve 4(2)’de belirtilen diğer ülkelerden birine yeniden ihraç edilmesi
durumunda, bir EUR-MED fatura beyanı düzenlenebilir.
4. EUR-MED fatura beyanına, aşağıdaki İngilizce ibarelerden bir tanesi yazılır:
- Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri veya daha fazlası menşeli maddelerle kümülasyon uygulanması suretiyle menşe kazanılmışsa:
“CUMULATION APPLIED WHH ... (ülkenin/ülkelerin ismi)”
- Madde 3 ve 4’te belirtilen ülkelerden biri veya daha fazlası menşeli maddelerle kümülasyon uygulanmaksızın menşe kazanılmışsa:
“NO CUMULATION APPLIED”
5. Fatura beyanında*veya EUR-MED fatura beyanında bulunan ihracatçı, ihracatçı ülkenin gümrük idaresinin talebi üzerine, söz konusu ürünlerin menşe statüsü ile işbu Protokolün diğer koşullarının yerine getirilmiş olduğunu tevsik eden tüm ilgili vesaiki her an ibraz etmeye hazırlıklı olur.
6. Fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanı, ihracatçı tarafından, metni Ek IVa ve b’de verilen ve aynı eklerdeki dillerden birinde ihracatçı ülkenin iç mevzuat hükümleriyle uyumlu olarak fatura, teslimat notu veya başka bir ticari belge, beyan üzerine daktilo edilmesi, damgalanması veya basılmasıyla hazırlanır. Eğer beyan el yazısı ile yapılırsa, matbaa harfleriyle ve mürekkeple yazılır.
7 Fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanı, ihracatçının kendi el yazısı ile atacağı orijinal imzasını ihtiva etmelidir. Ancak, Madde 23 anlamında onaylanmış ihracatçıdan, kendi adıyla hazırlanmış herhangi bir fatura beyanının kendi el yazısıyla imzalanmış addedilerek tüm sorumluluğunu üzerine aldığına dair yazılı bir taahhütnameyi ihracatçı ülkenin gümrük idaresine vermiş olması koşuluyla, bu beyanı imzalama şartı aranmaz.
8. Bir fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanı, ihracatçı tarafından ait olduğu ürünlerin ihracatı sırasında veya ait olduğu ürünlerin ithalatından itibaren iki yıl içinde ithalatçı ülkede ibrazı koşuluyla, ihracattan sonra hazırlanabilir.
Madde 23
Onaylanmış İhracatçı
1. İhracatçı ülkenin gümrük idaresi, bu Anlaşma kapsamındaki ürünlerin sık aralıklarla sevkıyatını yapmakta olan herhangi bir ihracatçıyı, (Bundan sonra “onaylanmış ihracatçı” olarak adlandırılacaktır.) söz konusu ürünlerin kıymetine bakılmaksızın fatura beyanında veya EUR-MED fatura beyanında bulunabilmesi konusunda yetkili kılabilir. Böyle bir yetki talebinde bulunan ihracatçı, ürünlerin menşe statüsü ile bu Protokolün diğer koşullarının yerine getirildiğini doğrulamak üzere gümrük idarelerine tatmin edici her türlü gerekli garantiyi vermek mecburiyetindedir.
2. Gümrük idaresi, onaylanmış ihracatçı statüsünü, kendisinin uygun gördüğü herhangi bir şarta bağlı olarak verebilir.
3. Gümrük idaresi, onaylanmış ihracatçıya, fatura beyanında veya EUR-MED fatura beyanında yer almak üzere, bir gümrük onay numarası verir.
4. Gümrük idaresi, onaylanmış ihracatçının bu yetki kullanımını takip eder.
5. Gümrük idaresi, vermiş olduğu yetkiyi herhangi bir anda geri alabilir. Onaylanmış ihracatçı paragraf l’de belirtilen garantiyi artık vermez, paragraf 2’de belirtilen şartları artık yerine getirmez veya yetkiyi doğru olmayan bir şekilde kullanırsa, gümrük idaresi bu tasarrufta bulunur.
Madde 24
Menşe İspat Belgesinin Geçerliliği
1. Bir menşe ispat belgesi, ihracatçı ülkede düzenleniş tarihinden itibaren dört ay süreyle geçerli olur ve bu süre zarfında ithalatçı ülkenin gümrük idarelerine ibraz edilmek zorundadır.
2. Paragraf l’de belirtilen son ibraz tarihinden sonra ithalatçı ülkenin gümrük idaresine ibraz edilen menşe ispat belgeleri, bu belgelerin belirlenmiş son tarihe kadar ibraz edilememesinin istisnai durumlardan kaynaklanması halinde tercihli muamele uygulanmak üzere kabul edilebilir.
3. Diğer geç ibraz hallerinde ithalatçı ülkenin gümrük idaresi, ürünlerin belirtilen son tarihten önce sunulmuş olması kaydıyla menşe ispat belgelerini kabul edebilir.
Madde 25
Menşe İspat Belgesinin İbrazı
Menşe ispat belgeleri, ithalatçı ülkedeki usullere uygun olarak bu ülkenin gümrük idaresine ibraz edilir. Anılan idare, menşe ispat belgesinin çevirisini, ve ayrıca, ürünlerin Anlaşmanın uygulanmasının gerektirdiği koşullan sağladığına ilişkin ithalatçının beyanı ile birlikte ithalat beyannamesini de talep edebilir.
Madde 26
Parçalar Halinde İthalat
İthalatçının talebi üzerine ve ithalatçı ülkenin gümrük idaresince belirlenen şartlara binaen, Armonize Sistem’in 2(a) Genel Kuralı anlamındaki birleştirilmemiş veya monte edilmemiş halde olan ve Armonize Sistem’in XVI ve XVII. Bölümlerinde veya 7308 ve 9406 pozisyonlarında yer alan ürünlerin, parçalar halinde ithal edilmesi halinde, bu tür ürünler için tek bir menşe ispat belgesi, ilk parçanın ithalatı sırasında gümrük idaresine ibraz edilir.
Madde 27
Menşe İspat Belgesinden Muafiyet
1. Gerçek kişilerden gerçek kişilere küçük paketler halinde gönderilen veya yolcunun zati eşyasını oluşturan ürünler, ticari amaçlarla ithal edilmemişlerse ve işbu Protokolün şartlarına uydukları beyan edilirse ve böyle bir beyanın doğruluğundan şüphe edilmiyorsa, menşe ispat belgesinin ibrazına gerek olmaksızın menşeli olarak kabul edilirler. Posta ile gönderilen ürünler için bu beyan, CN22/CN23 gümrük beyannamesi üzerinde veya bu belgeye eklenen bir kağıt üzerinde yapılabilir.
2. Arızi olarak yapılan ve yalnızca alıcıların veya yolcuların veya bunların ailesinin kişisel kullanımına yönelik ürünlerin ithalatı, ürünlerin cinsinden ve miktarından ticari amaç güdülmediği aşikarsa, ticari amaçlı ithalat olarak kabul edilmez.
3. Ayrıca, ürünlerin toplam kıymeti küçük paketler için 500 Euro’yu veya yolcunun zati eşyasını oluşturan ürünler için 1200 Euro’yu aşamaz.
Madde 28
Destekleyici Belgeler
Madde 17 (3) ve 22 (5)’te belirtilen, bir EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası veya fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanı kapsamındaki ürünlerin Türkiye, Topluluk veya Madde 3 ve 4’te belirtilen diğer ülkelerden biri menşeli olduğunu ve işbu Protokolün diğer koşullarım yerine getirdiğini tevsik etmek amacıyla kullanılan belgeler, bunların yanında aşağıda belirtilenleri de içerebilir:
(a) ihracatçı veya tedarikçi tarafından, söz konusu eşyanın elde edilmesi için gerçekleştirilen işlemleri belgeleyici nitelikte, örneğin hesaplarında veya iç muhasebesinde yer alan doğrudan deliller;
(b) Türkiye veya Topluluk’ta düzenlenmiş veya hazırlanmış, imalatta kullanılan maddelerin menşe statüsünü tevsik eden, iç mevzuat uyarınca kullanılan belgeler;
(c) Türkiye veya Topluluk’ta düzenlenmiş veya hazırlanmış, Türkiye veya Topluluk’ta maddeler üzerinde yapılan işçilik veya işlemi tevsik eden, iç mevzuat uyarınca kullanılan
belgeler;
(d) Türkiye veya Topluluk’ta işbu Protokol uyarınca veya Madde 3 ve 4’te belirtilen diğer ülkelerden birinde işbu Protokol’deki kurallarla aynı menşe kurallarına göre düzenlenmiş veya hazırlanmış olan, kullanılmış maddelerin menşe statüsünü tevsik eden EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikalan veya fatura beyanları veya EUR-MED fatura beyanları;
(e) Madde 12’nin uygulanması açısından, söz konusu maddenin gerekliliklerinin karşılandığını ispat eden ve Türkiye veya Topluluk dışında gerçekleştirilen işçilik veya işlemlere ilişkin uygun kanıtlar.
Madde 29
Menşe İspat Belgeleri ile Destekleyici Belgelerin Muhafazası
1. EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenlenmesi için müracaatta bulunan ihracatçı, Madde 17(3)’te belirtilen vesaiki en az üç yıl muhafaza eder.
2. Fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanında bulunan ihracatçı, işbu beyanın bir nüshasını ve Madde 22(5)’te belirtilen vesaiki en az üç yıl muhafaza eder.
3. İhracatçı ülkenin EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenleyen gümrük idaresi, Madde 17(2)’de belirtilen müracaat formunu en az üç yıl muhafaza eder.
4. İthalatçı ülkenin gümrük idaresi, kendisine ibraz edilen EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikalan ve fatura beyanları ile EUR-MED fatura beyanlarım en az üç yıl muhafaza eder.
Madde 30
Farklılıklar ve Şekli Hatalar
1. Menşe ispat belgesi üzerindeki ibareler ile ürünlerin ithalat işlemlerini yerine getirmek amacıyla gümrük idarelerine ibraz edilen belgeler üzerindeki ibareler arasında bulunabilecek küçük tutarsızlıklar, sunulan ürünlere karşılık geldiğinin usulünce tespit edilmesi kaydıyla, menşe ispat belgesini kendiliğinden geçersiz kılmaz.
2. Menşe ispat belgesi üzerindeki ifadelerin doğruluğu üzerinde şüphe yaratması söz konusu olmayan, daktilo hatası gibi bariz şekli hatalar, menşe ispat belgesinin reddedilmesini gerektirmez.
Madde 31
Euro Cinsinden İfade Edilen Tutarlar
1. Madde 22(l)(b) ve 27(3) hükümlerinin uygulanması için, eşyanın Euro dışında bir para birimi üzerinden faturalandırıldığı durumlarda, Türkiye’nin, Topluluk üyesi Devletlerin ve Madde 3 ve 4’te adı geçen diğer ülkelerin ulusal para birimleri cinsinden ifâde edilen ve Euro tutarına eşit tutarlar, ilgili ülkelerin her biri tarafından yıllık olarak sabitlenir.
2. Bir sevkiyat, ilgili ülke tarafında sabitlenen tutara göre, faturanın düzenlendiği para birimine atıf yapılmak suretiyle, Madde 22(l)(b) ve 27(3) hükümlerinden yararlanır.
3. Belirli bir ulusal para biriminde kullanılacak tutarlar, Ekim ayının ilk iş günü kurundan ifade edilen Euro cinsinden tutarlara eşit olur. Tutarlar 15 Ekim’e kadar Avrupa Toplulukları Komisyonu’na bildirilir ve bir sonraki yılın 1 Ocak gününden itibaren uygulanır. Avrupa Toplulukları Komisyonu tüm ülkelere ilgili tutarlar hakkında bildirimde bulunur.
4. Bir ülke, Euro cinsinden ifade edilen bir tutarın kendi ulusal para birimine çevrilmesinin sonucunda ortaya çıkan tutarda, aşağı veya yukarı doğru yuvarlama yapabilir. Yuvarlanan tutarlar, çevirme işlemi sonucunda ortaya çıkan tutarın yüzde 5’inden farklı olamaz. Bir ülke, paragraf 3’te öngörülen yıllık ayarlama zamanında yapılan çevirme işlemi, ulusal birim cinsinden eşdeğerinin yuvarlama yapılmaksızın yüzde 15’inden daha düşük bir artışla sonuçlanıyorsa, Euro cinsinden ifade edilen tutarın eşdeğeri ulusal para karşılığını, değiştirmeden koruyabilir. Çevirme işlemi ulusal para eşdeğerinde bir düşüşle sonuçlanıyorsa, bu eşdeğer değiştirilmeden korunabilir.
5. Euro cinsinden ifade edilen tutarlar, Türkiye veya Topluluk’un talebi üzerine Ortak Komite tarafından gözden geçirilir. Gözden geçirme sırasında Ortak Komite, belirtilen ümitlerin gerçekteki etkilerinin korunmasının istenilip istenilmediğini değerlendirir. Bu amaçla, Euro cinsinden ifade edilen tutarları değiştirmeye karar verebilir.
BAŞLIK VI
İDARİ İŞBİRLİĞİ DÜZENLEMELERİ
Madde 32
Karşılıklı Yardım
1. Türkiye ve Topluluk üyesi Devletler’in gümrük idareleri kendi gümrük idarelerinde EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenlenmesinde kullanılan mühürlerin örnek baskılarını ve EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikaları’nın ve fatura beyanları ile EUR-MED fatura beyanlarının sonradan kontrolünden sorumlu gümrük idarelerinin adreslerini Avrupa Toplulukları Komisyonu aracılığıyla birbirlerine sağlarlar.
2 Bu Protokolün düzgün uygulanmasını teminen, Türkiye veya Topluluk, yetkili gümrük idareleri vasıtasıyla, birbirlerine EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikalan ya da fatura beyanları veya EUR-MED fatura beyanlarının geçerliliklerinin ve bu vesaikte yer alan bilgilerin doğruluğunun kontrolünde yardımcı olurlar.
Madde 33
Menşe İspat Belgelerinin Kontrolü
1. Menşe ispat belgelerinin sonradan kontrolü, sondaj usulü ile veya ithalatçı ülke gümrük idaresinin bu belgelerin geçerliliğine, söz konusu ürünlerin menşe statüsüne veya işbu Protokolün diğer koşullarının yerine getirilişine ilişkin makul şüphesi olduğu her arı yapılır.
2. Paragraf 1 hükümlerini yerine getirmek amacıyla, ithalatçı ülkenin gümrük idaresi, EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası ve fatura ile, eğer ibraz edilmiş ise fatura beyanını veya EUR-MED fatura beyanını, yahut bu vesaikin birer kopyasını, gerektiğinde araştırmanın gerekçelerini de belirterek ihracatçı ülkenin gümrük idaresine geri gönderir. Menşe ispat belgesinde yer alan bilgilerin doğru olmadığı kanaatini uyandıran elde edilmiş tüm belge ve bilgi, kontrol talebini desteklemek üzere gönderilir.
3. Kontrol, ihracatçı ülkenin gümrük idaresi tarafından yapılır. Bu amaçla, ihracatçı ülkenin gümrük idaresi, her türlü delil talep etme ve ihracatçının hesaplarını denetleme veya gerekli gördüğü diğer kontrolleri yapabilme yetkisine sahip olur.
4. Eğer ithalatçı ülkenin gümrük idaresi, kontrol sonucunun beklenmesi süresinde söz konusu ürünlere tercihli muamele tanınmasını askıya almaya karar verirse, ürünlerin takdir edilen ihtiyati tedbirlere bağlı olarak serbest bırakılmasını ithalatçıya önerir.
5. Kontrol talebinde bulunan gümrük idaresi, bu kontrolün sonuçlarından mümkün olan en kısa zamanda haberdar edilir. Bu sonuçlar, belgelerin gerçek olup olmadığını, söz konusu ürünlerin Türkiye, Topluluk veya Madde 3 ve 4te belirtilen ülkelerden biri menşeli olarak kabul edilip edilemeyeceğini ve işbu Protokolün diğer koşullarına uyup uymadıklarını açıkça belirtmelidir.
6. Makul şüphe olması halinde, kontrol talebine on ay içinde cevap alınamaz veya cevap söz konusu belgenin gerçekliğinin veya ürünlerin gerçek menşeinin tespitine imkan verecek ölçüde yeterli bilgi içermiyorsa, talepte bulunan gümrük idaresi, istisnai durumlar haricinde, tercih tanınmasını reddeder.
Madde 34
Anlaşmazlıkların Çözümü
Madde 33’teki kontrol usulleriyle ilgili olarak, kontrol talebinde bulunan gümrük idaresi ile bu kontrolün yapılmasından sorumlu gümrük idaresi arasında çözümlenemeyen bir anlaşmazlığın veya işbu Protokolün yorumlanmasına ilişkin bir soru hasıl olması halinde, gümrük idareleri durumu Ortaklık Komitesi’ne arz eder.
İthalatçı ile, ithalatçı ülkenin gümrük idaresi arasında çıkabilecek her türlü anlaşmazlık, adı geçen ülkenin mevzuatı çerçevesinde çözülür.
Madde 35
Cezalar
Ürünler için tercihli muamele hakkı elde etmek amacıyla, yanlış bilgi içeren bir belgeyi hazırlayan veya hazırlattıran şahıslara ceza uygulanır.
Madde 36
Serbest Bölgeler
1. Türkiye ve Topluluk, nakliye esnasında, kendi ülkelerinde bulunan bir serbest bölgeyi kullanan, bir menşe ispat belgesi kapsamında ticarete konu ürünlerin başka ürünlerle değiştirilmelerini veya bozulmalarını önleyici normal işlemler dışındaki herhangi bir işleme tabi tutulmamalarının temini konusundaki bütün tedbirleri alırlar.
2. Paragraf 1 hükümlerine istisna olarak, Türkiye ve Topluluk menşeli ürünler bir menşe ispat belgesi kapsamında bir serbest bölgeye ithal olunur ve bir işleme veya muameleden geçirilirse, ilgili idare, uygulanan işlem veya muamelenin işbu Protokol hükümlerine uygun olması koşuluyla, ihracatçının talebi üzerine yeni bir EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası düzenler.
BAŞLIK VII
CEUTAVE MELILLA
Madde 37
Protokolün Uygulanması
1. Madde 2 de geçen “Topluluk” terimi Ceuta ve Melilla’yı kapsamaz.
2. Türkiye menşeli ürünler, Ceuta ve Melilla’ya ithal edildiklerinde İspanya Krallığı ve Portekiz Cumhuriyeti’nin Avrupa Topluluklarına Katılım Anlaşması’na ek Protokol 2 çerçevesinde Topluluk Gümrük bölgesi menşeli ürünlere uygulanan gümrük rejiminin aynısından tüm yönleriyle yararlanacaktır. Türkiye, bu Anlaşma kapsamında olan ve Ceuta ve Melilla menşeli olan ürünlerin ithalatına, Topluluk menşeli olan ve Topluluk’tan ithal edilen ürünlere tanınan gümrük rejiminin aynısını tanıyacaktır.
3. Ceuta ve Melilla menşeli ürünlere ilişkin olarak paragraf 2’nin uygulanması amacıyla, bu Protokol Madde 38’de düzenlenen özel koşullara tabi gerekli değişikliklerin yapılmasının ardından uygulanacaktır.
Madde 38
Özel Koşullar
1. Madde 13’e uygun olarak doğrudan nakledilmiş olmaları kaydıyla, aşağıdakiler Ceuta ve Melilla veya Türkiye menşeli kabul edilirler:
(1) Ceuta ve Melilla menşeli ürünler:
(a) Tamamen Ceuta ve Melilla’da elde edilmiş ürünler;
(b) Aşağıda belirtilen koşulların sağlanmış olması kaydıyla imalatta (a)’da belirtilenlerin dışında ürünlerin kullanılması suretiyle Ceuta ve Melilla’da elde edilmiş ürünler.
(i) Söz konusu ürünler, Madde 6 çerçevesinde yeterli işçilik ve işleme tabi tutulmuş olmalıdır.
(ii) Söz konusu ürünler. Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işçilik ve işleme tabi tutulmuş olmaları kaydıyla Türkiye veya Topluluk menşeli olmalıdır.
(2) Türkiye menşeli ürünler:
(a) Tamamen Türkiye’de elde edilmiş ürünler;
(b) Aşağıda belirtilen koşulların sağlanmış olması kaydıyla imalatta (a)’da belirtilenlerin dışında ürünlerin kullanılması suretiyle Türkiye’de elde edilmiş ürünler.
(i) Söz konusu ürünler, Madde 6 çerçevesinde yeterli işçilik ve işleme tabi tutulmuş olmalıdır.
(ii) Söz konusu ürünler, Madde 7’de belirtilen işlemlerin ötesinde bir işçilik ve işleme tabi tutulmuş olmaları kaydıyla Ceuta ve Melilla veya Topluluk menşeli olmalıdır.
2. Ceuta ve Melilla tek bir ülke kabul edilir.
3. İhracatçı veya yetkili temsilcisi EUR.1 veya EUR-MED dolaşım sertifikalarının 2 no.lu kutusuna veya fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanına ‘Türkiye” ve “Ceuta ve Melilla” ibarelerini yazar. Ayrıca, ürünlerin Ceuta ve Melilla menşeli olmaları halinde bu durum EUR.1 veya EUR-MED dolaşım sertifikalarının 4 no.lu kutusu veya fatura beyanı veya EUR-MED fatura beyanında gösterilir.
4. Bu Protokolün Ceuta ve Melilla’da uygulanmasından İspanyol gümrük idareleri sorumludur.
BAŞLIK VIII
SON HÜKÜMLER
Madde 39
Protokol ‘de Yapılacak Değişiklikler
Ortak Komite, işbu Protokol hükümlerinde değişiklik yapmaya karar verebilir.
Madde 40
Transit Haldeki veya Antrepodaki Eşyaya İlişkin Geçici Hükümler
Bu Protokol hükümlerine uygun olan ve bu Protokolün yürürlüğe girdiği tarihte transit halinde olan ya da Türkiye veya Topluluk’ta antrepolarda veya serbest bölgelerde geçici depolanan eşyaya, ithalatçı ülkenin gümrük idaresine söz konusu tarihten itibaren dört ay içinde, eşyanın Madde 13 hükümleri çerçevesinde doğrudan nakledilmiş olduğunu gösteren belgelerle beraber ihracatçı ülkenin gümrük idaresi tarafından sonradan verilmiş bir EUR.1 veya EUR-MED Dolaşım Sertifikası’nın sunulması kaydıyla, Anlaşma hükümleri tatbik edilebilir.