DANIŞTAY YEDİNCİ DAİRE K: 2001/1453, E:2000/3196 SAYILI,
03.05.2001 TARİHLİ KARARI
Temyiz İsteminde Bulunan : ... Mobilya Dekorasyon Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına ... Gümrük Müdürlüğü
İstemin Özeti : ... Giriş Gümrük Müdürlüğünde tescilli
16.11.1994 gün ve 51280 sayılı gümrük giriş beyannamesi kapsamında ithal edilen eşyanın beyan edilen kıymetinde düşüklük bulunduğundan bahisle tahakkuk ettirilen toplu konut fonunun kaldırılması istemiyle açılan davayı; dava konusu fon payı ile aynı matraha göre hesaplanan gümrük vergi ve resimlerinin kaldırılması istemiyle açılan davanın İstanbul Yedinci Vergi Mahkemesinin 8.6.1998 gün ve E:1997/1110; K:1998/687 sayılı kararıyla reddedilmesi ve bu kararın Danıştay Yedinci Dairesince de onanması karşısında, aynı nedene dayalı olarak tahakkuk ettirilen fon payında da isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle reddeden İstanbul İkinci Vergi Mahkemesinin 14.4.2000 gün ve E:2000/590; K:2000/504 sayılı kararının; beyan edilen kıymetin gerçeği yansıttığı, tahakkuka esas alınan müfettiş raporunun yeterli incelemeye dayanmadığı ileri sürülerek bozulması ve duruşma yapılması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi Ayşegül Polat'ın Düşüncesi: Temyiz lekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Emel Cengiz'in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince duruşma yapılmasına gerek görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık konusu fon payının; vergi mahkemelerinin görev alanını düzenleyen 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 6'ncı maddesinde belirtilen anlamda; genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harç ile benzeri mali yüküm olarak kabulü olanaklı bulunmadığından, fon uyuşmazlıklarına ilişkin davaların görüm ve çözümünün vergi mahkemelerinin görevine girmediği kabul edilmekle birlikte, Danıştay Başkanlık Kurulunun 23.6.1999 gün ve E:1999/41; K:1999/42 sayılı; Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulunun 5.2.1999 gün ve E:1998/639; K:1999/187 sayılı; Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulunun 10.12.1999 gün ve E:1999/244; K:1999/572 sayılı kararlarıyla, bir vergiye bağlı olarak hesaplanan fonlarla ilgili davaların; vergiye ilişkin uyuşmazlık sonucu ortaya çıkacak hukuki duruma bağlılığı, ayrıca, bu tür uyuşmazlıkların, gerek usul ekonomisi, gerekse avaların farklı mahkemelerde görülmesinin uygulamada ortaya çıkaracağı sakıncalar nedeniyle vergi mahkemelerince çözümlenmesine karar verilmiş bulunması karşısında, vergi ile aralarında maddi bakımdan bağlılık bulunan fonlardan kaynaklanan uyuşmazlığı konu edinen işbu davaya; çözümsüzlüğün önlenmesi açısından vergi mahkemesince bakılmış olmasında usule aykırılık görülmeyerek işin esası incelendi:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına; hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 7.2 oranında ve 6.610.000.- (Altımilyonaltıyüzonbin) liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 3.5.2001 gününde oyçokluğu ile karar verildi.
AYRIŞIK OY
Davacı hakkında tahakkuk ettirilen fon payına karşı açılan dava, 2576 sayılı Kanunun 6'ncı maddesinde vergi mahkemelerinin görevine gireceği belirtilen davalardan olmadığından; Vergi Mahkemesince işin esasına girilerek verilen karar, görevsizlik sebebiyle hukuka aykırı bulunmaktadır.
Açıklanan nedenle, temyize konu kararın bozulması gerektiği oyu ile aksi yolda verilen karara katılmıyorum.